ریشه یابی مشکلات اجتماعی جامعه کنونی ایران

ریشه یابی مشکلات اجتماعی جامعه کنونی ایران

 

من از بیــگانگان هــرگز ننــالم

که هرچه کرد با من آشنا کرد

اوایل انقلاب اسلامی ایران و در هرج و مرج های اول انقلاب وقتی همه درگیر مسائل مختلف بودند و آتش جنگ تحمیلی زبانه می کشید تا هنگامی که آتش جنگ فروکش کرد و امام خمینی رهبر کبیر انقلاب به رحمت الهی پیوست کسی از روحانیت و یا جامعه ی متدین علمی کشور به فکر خط مقدمی نبود که در قرن چهاردم شمسی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران که نمونه ی سیاسی بی نظیری در دنیای کنونی از جهات مختلف حکومتی حقوقی و اجتماعی به رهبری امام خامنه ای دام ظله العالی است، تبدیل به چالشی مهم شده است.

این چالش بزرگ یعنی آزادی مدرن زن در جامعه ی اسلامی ایران اگر چه مساله ای کم اهمیت جلوه می کند و به هیچ عنوان خطر آشکاری برای نظام اسلامی به شمار نمی آید اما در عین حال می تواند ارکان اعتقادی، فکری و ایدئولوژیک جمهوری اسلامی ایران را مورد خطر قرار دهد.

در سال 1401 وقتی عده ای آشوبگر با دست آویز شعار زن زندگی آزادی به حجاب فاطمی توهین نموده و مقدسات اسلامی را هتک حرمت نمودند سوالی که به ذهنم آمد این بود که چرا کشور ما باید این روزها را ببیند. فارق از مسائل اقتصادی و مشکلاتی که وجود دارد این مساله ای کاملا فرهنگی و اجتماعی بود که دست آویزی سیاسی برای ساده لوحان سلطنت طلب و دموکرات و احزاب ضد اسلام و ضد ایران شد و گمان باطل بردند که می توانند با این مساله ارکان نظام مقدس جمهوری اسلامی را به لرزه درآورند.

سوال من اما سوالی بود که بعدها فهمیدم سوال بسیاری از مردمان ساکن این سرزمین هم بوده و در پی علت این رویداد بد شگون بودند.

با بررسی هایی که انجام دادم و پرسش هایی که از متفکران سرشناسی نمودم به این نتیجه رسیدم که مسائل اجتماعی و فرهنگی کشور ریشه در بی توجهی دارد که در دهه هفتاد شمسی به آموزش و پرورش شده است.

اگر در دهه هفتاد شمسی به آموزش و پرورش توجه می شد و خانواده هایی که به نظام آموزشی کشور اعتماد نموده بودند کمی بیشتر در خانه ها به فکر آموزش فرهنگی و تربیتی بیشتری بودند این روزها شاهد چنین صحنه هایی در خیابان ها نبودیم. بی شک دختران و زنانی که اکنون در خیابان های کشور با مدل های کاملا غربی راه می روند، به خرید یا مسافرت های گروهی زنانه می روند دختران همین سرزمین اند. دختران و زنانی که با یک زلزله ی فرهنگی و پدیده این به نام اینستاگرام ارکان سست اعتقادی و فرهنگی شان می لرزد و به این روز در می آیند.

اگرچه اینستاگرام تنها مقصر این فاجعه ی اجتماعی نیست و ریشه ی این مساله حتی عمیق تر بوده و به دوران جشن های شبانه دهه هشتاد و اختلاط محرم و نا محرم بر می گردد. زمانی که شبکه های ماهواره ای فارسی زبان شروع به پخش سریال های بدون پشتوانه ی فرهنگی ایرانی نمودند. بدیهی است خانواده ای که در جمع خانوادگی و میان نامحرمان از دوستان و خویشان اش حجاب و عفاف را رعایت نمی کند، در جامعه هم که خانواده ی دوم او است به همان شیوه عمل می کند.

جامعه ی کنونی معضل فرهنگی اش را با رها نمودن خود از اعتقادات و فرهنگ اصیل اش به دست آورده است گوش هایش را با پنبه های اقتصاد بسته است و قصد بیدار شدن از خواب عمیقی که در آن فرو رفته را ندارد.

چاره چیست و راه حل برون رفت از این مشکلات فرهنگی و اجتماعی چیست؟ فقط می توان گفت باید به سمت گفتگو ی اجتماعی با قشر آسیب دیده  برویم اگرچه تفکر غرب به این قشر متحجر و آسیب دیده القا می کندکه  آنها خود را سالم و جامعه ی اسلامی  متحجر است. و اگر نگرش منفی به حجاب ادامه پیدا کند جامعه ی ایران تجربه ی دیگر جوامع اسلامی را خواهد دید که در آن حجاب به سمت آزادی مدرن پیش می رود. آزادی که بسان سم مهلکی پایه های اعتقادی و اجتماعی و فرهنگی را به لرزه در خواهد آورد.